Περί Θεσσαλονίκης

Πάντα πίστευα ότι το να ζεις Ελλάδα σε βάζει σε μειονεκτική θέση απέναντι σε ανθρώπους του εξωτερικού. Θέλεις από επιχειρηματικής άποψης, από δημιουργικής, από οποιαδήποτε άποψη. Αν θέλεις να ανταγωνιστείς επαγγελματίες του εξωτερικού, αν θέλεις να τα βάλεις με ολόκληρο τον κόσμο και να κερδίσεις ένα κομμάτι από την παγκόσμια πίτα, ξεκινάς από αρκετά πίσω. Για μια περίοδο μάλιστα απέφευγα να βάζω τοποθεσία στις φωτογραφίες μου στο Instagram, αφού είχα περισσότερα να χάσω από το να κερδίσω.

Έτσι πρώτα πρέπει να βρεις τρόπο να καλύψεις το χαμένο έδαφος, αν θέλεις να έχεις ελπίδες. Αλλά αυτό το θέμα είναι προς συζήτηση για κάποια άλλη φορά.

Ωστόσο, τελευταία διαπιστώνω ότι η Ελλάδα και συγκεκριμένα η Θεσσαλονίκη, με την οποία συνδέομαι, “ακούγεται” πολύ. Και για του λόγου του αληθές, ιδού η σημερινή μου ιστορία.

Αντικαπνιστικός νόμος

Τελείως άσχετο. Πράγματι, αλλά με αφορμή τον αντικαπνιστικό νόμο ξεκίνησε το ταξίδι μου στο δίκτυο σήμερα και συγκεκριμένα στο Facebook. Εκεί φίλοι είχαν μοιράσει βίντεο από δεκάδες κόσμου να καπνίζουν ΕΞΩ από κέντρο διασκέδασης.

Δεν μπορώ καν να φανταστώ πώς μπορεί να είναι τα “μπουζούκια” χωρίς καπνό στον εσωτερικό χώρο. Οι φοιτητικές μου αναμνήσεις είναι γεμάτες από μαγαζιά να έχουν μετατραπεί σε τεκέ και ρούχα να μυρίζουν για μέρες. Ό,τι χειρότερο για έναν μη καπνιστή.

Από αυτό το πρωτόγνωρο για τα Ελληνικά δεδομένα βίντεο, κατέληξα στο Instagram του Ρέμου που εμφανίζεται στο συγκεκριμένο χώρο. Από εκεί έφτασα στην παρακάτω φωτογραφία

Billy Zane: Ο κακός του Τιτανικού

Είχα να τον δω από τότε που είδα τον Τιτανικό στο σινεμά (μη ρωτάτε). Απόρησα που βρέθηκε στη Θεσσαλονίκη, αλλά φυσικά δε μου έκανε εντύπωση που φωτογραφήθηκε ο Αντώνης μαζί του. Γνωστές τακτικές marketing, collaboration, win-win καταστάσεις και τα σχετικά.

Οπότε μπήκα στο Instagram του Μπίλυ (σόρρυ Μπαμπινιώτη, δε θα το γράψω ποτέ Μπίλι).

Κι εκεί βρίσκω ένα σωρό φωτογραφίες και αναρτήσεις από την πολύ πρόσφατη επίσκεψή του στην Θεσσαλονίκη. Διότι ο Μπίλυς είναι λέει ζωγράφος! Και με αυτήν την ιδιότητά του ήρθε στην πόλη!

Και να και το Art Thessaloniki που άκουσα από τη σύζυγο για πρώτη φορά, το οποίο ήταν στα σχέδια μας να επισκεφθούμε! Νάτος κι ο Μπίλυς μπροστά από την Διεθνή Έκθεση!

Το feed του Μπίλυ είναι γεμάτο από Θεσσαλονίκη τελευταία. Είναι λίγο… περίεργο να βλέπεις τόσα hashtags περί Θεσσαλονίκης και Ελλάδα από κάποιον του εξωτερικού και μάλιστα με αρκετή ποικιλία, από πεζοπορίες στον Όλυμπο και ηλιοβασιλέματα, μέχρι ελαιόδεντρα και… μπουγάτσες! Φυσικά προμοτάρει και τη δουλειά του ανάμεσα σε όλα αυτά, αλλά άλλωστε ΑΥΤΟΣ δεν είναι ο λόγος που βρισκόμαστε όλοι στα κοινωνικά δίκτυα; Να δείξουμε και να πουλήσουμε αυτό που ξέρουμε να κάνουμε καλύτερα.

Και πάνω που λέω για δουλειά, ο Μπίλυς στο προφίλ του λέει ότι δεν είναι μόνο πατέρας, ηθοποιός και ζωγράφος, αλλά και…

Εντρέπρενερ!

Μισό λεπτό. Παύση. Παρένθεση.

Εγώ ξεκίνησα σαν τζογαδόρος. Από τους καλούς όμως, από αυτούς που τους διώχνουν τα καζίνο γιατί κερδίζουν. Κι αυτό γιατί ξέρουν τα στοιχειώδη μαθηματικά και ξέρουν να παίρνουν risk-calculated αποφάσεις. Στο εξωτερικό (νάτο) είμαστε γνωστοί ως advantage gamblers. Άντε εξήγησέ το στην Ελλάδα. Κάποιοι αυτοαποκαλούνται επενδυτές. Βαρύς τίτλος κατ’ εμέ.

Πάντα λοιπόν, είχα τη δυσκολία να βρω μια περιγραφή που να με αντιπροσωπεύει. Ακόμα και μέχρι σήμερα αλλάζω συχνά πυκνά την περιγραφή του προφίλ μου, προσπαθώντας να βρω τίτλους και μια ταυτότητα, αφού έτσι επιτάσσει το σύγχρονο μάρκετινγκ. Personal branding και ιστορίες.

Τα χρόνια κύλησαν και πλέον δραστηριοποιούμε στο web publishing. Διαχείριση ιστοσελίδων; Ψηφιακός εκδότης; Δεν ξέρω πως να το πω στα Ελληνικά.

Οπότε μιας και έκανα την web publishing εταιρία μου, είπα να με πω και entrepreneur. Από αυτούς όμως που δεν έχουν προσωπικό, υπαλλήλους κι ετοιμάζονται να βγάλουν εκατομμύρια όταν θα μπει η εταιρία στο χρηματιστήριο. Από αυτούς που τους λένε στο εξωτερικό, solopreneurs. Κι όλοι αυτοί ξέρετε τι κάνουν; Παίρνουν έξυπνες risk-calculated αποφάσεις. Πριν τέσσερις παραγράφους το έγραψα ξανά. Όχι τυχαία.

Και να ο “συνάδελφος” ο Μπίλυς, που από ηθοποιός, δηλώνει εντρέπρενερ και ζωγράφος, τη στιγμή που εγώ αναρωτιέμαι κάθε μέρα που ξυπνάω τι είμαι. Τζογαδόρος; Επενδυτής; Εντρέπρενερ; Web developer; Φωτογράφος; Filmmaker;

Είσαι ότι δηλώσεις

Αυτό δε λέμε πάντα στην Ελλάδα; Ήταν καλό που είδα τον Μπίλυ να δηλώνει όλα τα παραπάνω. Γιατί σκέφτηκα ότι πολύ το σκέφτομαι. Δήλωσε τι είσαι και προχώρα. Κι αν δυσκολεύομαι να με χαρακτηρίσω στο διαδίκτυο, σκεφτείτε όταν με ρωτάνε IRL (in real life) με τι ασχολούμαι. Αναλόγως το ακροατήριο επιλέγω και το χαρακτηρισμό. Better safe than sorry.

Ο ηθοποιός-επιχειρηματίας-ζωγράφος Μπίλυς λοιπόν βρέθηκε Θεσσαλονίκη. Ακούστηκε περισσότερο η πόλη και μάλιστα με ποιότητα κι όχι με πονηρά σέλφις και χαλλλαρούς καφέδες. Από έναν άνθρωπο με αναγνωρισιμότητα στο εξωτερικό και με feed που συνδυάζει innovation, επιχειρηματικότητα, γούστο, στυλ και τέχνη.

Μήπως τελικά είναι πλέον πλεονέκτημα να είσαι Θεσσαλονίκη;

Φωτογραφία από το Άλμπουμ μου για τη Θεσσαλονίκη