Γιατί αποφάσισα να γράψω στα Ελληνικά

We are one desicion away from an entirely different life.

Ώπα, ξεχάστηκα. Η συνήθεια βλέπετε. Ήρθε λοιπόν ο καιρός να πάρω μια απόφαση. Την απόφαση να γράφω στα Ελληνικά.

Κι αν μου κάτσει; Μου αλλάζει τη ζωή!

Λίγη ιστορία

Γράφω στα Αγγλικά από το 2005 που ξεκίνησα το αγγλόφωνο μπλογκ μου. Στόχος μου; Να φτάσει η φωνή μου σε όλο τον κόσμο - και να αποκτήσω ένα μεγαλύτερο, παγκόσμιο κοινό.

Τα κατάφερα; Όχι.

Επί του παρόντος έπειτα από 16 χρόνια, οι 2.100 ακόλουθοι στο Twitter και οι 1.850 συνδρομητές στο YouTube μου δεν ερμηνεύονται ως επιτυχία. Ούτε φυσικά οι 147 συνδρομητές στο newsletter μου εκεί (αν και πρόσφατα ξεκίνησα την συστηματική προσπάθεια να στέλνω γράμματα).

Θα μου πεις, ο στόχος μου δεν υπήρξε ποτέ να "ζω" από το γράψιμο. Αλλά έλα που το γράψιμο μου άρεσε πάντοτε.

Και ξέρετε πότε γνώρισα τη μεγαλύτερη επιτυχία; Όταν έγραφα για το στοίχημα στα Ελληνικά! Τότε που μου έγραφαν οι αναγνώστες ότι πηδάνε από το ένα άρθρο στο άλλο, διαβάζοντας για ώρες.

Η απόφαση

Αυτά σκεφτόμουν πριν πάρω την απόφαση να φτιάξω αυτήν εδώ τη ελληνική γωνιά. Περπατώντας πάνω κάτω μέσα στο σπίτι από το οποίο "δουλεύω", αναρωτιόμουν αν θα έπρεπε να ξεκινήσω και πάλι να γράφω στα Ελληνικά.

Τα πλεονεκτήματα αλλά και τα μειονεκτήματα αυτής της απόφασης αρκετά. Όμως όσο και να τα έβαζα κάτω, δεν έβγαινε ένα συμπέρασμα αν θα είναι σωστή η απόφαση.

Και τότε ήρθε η σπίθα που λένε.

Σκέφτηκα τον εαυτό μου σε 30 χρόνια. Να έχω γράψει μόνο στα Αγγλικά όλη μου τη ζωή. Και πες να έχουν φτάσει οι απόψεις μου στα αυτιά 10 χιλιάδων ανθρώπων, εκατό, πεντακοσίων χιλιάδων.

Ακόμα και τότε θα απορώ: τι θα γινόταν αν τελικά έγραφα στα Ελληνικά;

Μια απόφαση είναι. Μια ιδέα. Εκτέλεσέ την κι αν δε σου βγει, πέτα την.

Καλύτερα να φάω το χρόνο μου γράφοντας στα Ελληνικά χωρίς αποτέλεσμα, παρά περπατώντας πάνω κάτω στο σαλόνι.

Μειονεκτήματα

Υπήρχαν φυσικά αρκετά εμπόδια που με αποθάρρυναν από την υλοποίηση της ιδέας αυτής:

• Μικρότερο κοινό.
• Σημαντικά λιγότερη αγοραστική δύναμη του κοινού αυτού.
• Δημόσια εμφάνιση στο Ελληνικό διαδίκτυο.

Ας εξηγήσω γιατί.

Καταρχήν, όλοι καταλαβαίνουμε ότι άλλο πράγμα να μιλάς στα Αγγλικά που καταλαβαίνουν δισεκατομμύρια άνθρωποι κι άλλο στα Ελληνικά που μιλάνε 15 εκατομμύρια. Τεράστια διαφορά.

Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Έλληνας δεν ξοδεύει όσα ξοδεύει κατά μέσο όρο ένας Άγγλος, Αμερικάνος ή Αυστραλός που καταλαβαίνουν άπταιστα Αγγλικά. Ως ιντερνετικός εκδότης, γνωρίζω ότι οι διαφημιστές σε παγκόσμιο επίπεδο αναζητούν ιστοσελίδες με κοινό από αυτές τις χώρες, μαζί με τον Καναδά.

"Please, send me your US/UK/CA/AU traffic data."

Το κόστος της διαφήμισης σε αυτές τις χώρες μπορεί να φτάσει και 10 φορές μεγαλύτερο από την Ελλαδίτσα μας. Αν ένας Έλληνας influencer πληρώνεται $100 να δημοσιεύσει κάτι (π.χ. φωτογραφία), ένας αγγλόφωνος με το ίδιο μέγεθος κοινού μπορεί να ζητήσει μέχρι και $1.000!

Πού κολλάνε αυτά με το να γράφω στα Ελληνικά; Στο ότι δε θέλω να γράφω τζάμπα. Θέλω να έχω ένα business plan που να οδηγεί σε κάποια ανταμοιβή. Να υπάρχει κάποιο χρηματικό όφελος. Το τζάμπα πέθανε.

Οπότε αν τρώω δύο ώρες να γράψω ένα ελληνικό κείμενο που θα μου αποφέρει $10 και δέκα ώρες ένα κείμενο στα Αγγλικά που θα μου αποφέρει $100, τα μαθηματικά λένε ότι η δεύτερη λύση είναι η σωστή. Είναι η πιο efficient.

Και επιπλέον, υπάρχει κι ο κίνδυνος της δημοσιότητας. Της φήμης, που άπαξ και την αποκτήσεις, την κουβαλάς μια ζωή. Σαν σιδερένιες μπάλες.

"Κάτσε βρε Δημήτρη, εδώ γράφεις δημόσια για χρόνια. Τώρα θυμήθηκες τον κίνδυνο της δημοσιότητας;" θα με ρωτήσετε.

Άλλο πράγμα να γράφεις στα Αγγλικά που χάνεσαι στα δις του κόσμου που το κάνουν, κι άλλο να γράφεις στα Ελληνικά των 10 εκατομμυρίων κατοίκων. Γίνεσαι πολύ πιο εύκολα στόχος. Και μιλάμε για Έλληνες, που σκοπός της ζωής τους είναι να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα.

Υπάρχουν δικλείδες ασφαλείας φυσικά, όπως το να γράφεις με ψευδώνυμο "σχεδόν" ανώνυμα (ίσως από τις σοφότερες αποφάσεις της ζωής μου), αλλά δεν παύει να υπάρχει ο κίνδυνος. Και στο παρελθόν ο κίνδυνος αυτός μου έχει χτυπήσει την πόρτα.

Πλεονεκτήματα

Παρόλα αυτά δεν είναι όλα μαύρα. Υπάρχει φως στο τούνελ. Κι αυτό γιατί το να γράφω στη μητρική μου γλώσσα έχει σημαντικά πλεονεκτήματα:

• Γράφω ταχύτερα. Πολύ ταχύτερα.
• Έχω μεγαλύτερη επαφή με τα ελληνικά δρώμενα.
• Εκφράζομαι κι αστειεύομαι ευκολότερα.

Κι εξηγούμαι.

Έχει τριάντα λεπτά που ξεκίνησα να γράφω αυτό το κατεβατό και είμαι στις 740 λέξεις όπως με ενημερώνει ο κειμενογράφος του Ghost. Που σημαίνει ότι θα γράψω πάνω από χίλιες λέξεις σε μια ώρα.

Productivity boost!

Κάτι τέτοιο είχα παρατηρήσει όταν έγραφα στο Στοίχημα Online. Οι λέξεις φεύγουν σαν νεράκι όταν μιλάς τη μητρική σου γλώσσα, εν αντιθέσει με τα Αγγλικά. Ή μπορεί να συμβαίνει μόνο σε εμένα αυτό.

Όπως και να έχει, σίγουρα μπορώ κι εκφράζομαι καλύτερα. Γνωρίζω την αργκό και μπορώ να πετάξω αστεία που γίνονται κατανοητά σε όποιον γνωρίζει τη γλώσσα μας. Άντε κάνε το ίδιο χιούμορ σε άλλη γλώσσα.

Κάθε γλώσσα έχει τις ιδιαιτερότητές της και, κακά τα ψέματα, δύσκολα γίνεται η χρήση της στην καθομιλουμένη.

Τέλος, πολλές φορές έχει τύχει να σχολιάσω γεγονότα που αφορούν την Ελλάδα σε φίλους και συγγενείς. Θα ήθελα πολύ να το κάνω δημόσια κάποιες φορές, αλλά από τη μία δε θα είχα την ίδια απήχηση σαν Jim Makos, και από την άλλη θα δυσανασχετούσαν οι ξένοι followers μην μπορώντας να καταλάβουν αυτό που γράφω. Και είναι πολλά που θα ήθελα να είχα κοινοποιήσει σε περισσότερους από δυο-τρεις ανθρώπους.

Ένα Ελληνικό μπλογκ θα μου επέτρεπε να το κάνω.

Το Μεγάλο Σχέδιο

Κι εδώ ξεκινάει η εφαρμογή του σχεδίου μου. Γιατί δεν φτάνει μόνο ένα μπλογκ για να εξωτερικεύσει κανείς τις απόψεις του. Χρειάζονται και τα κοινωνικά δίκτυα.

Έτσι μαζί με την κατασκευή της σελίδας που διαβάζετε, έφτιαξα καινούριο Twitter, Facebook και YouTube κανάλι. Όλα από την αρχή.

Φυσικά όλα στα Ελληνικά. Ένα μεγάλο βήμα για μένα, αφού απεχθάνομαι την Ελληνική γλώσσα σε οποιαδήποτε συσκευή τεχνολογίας. Windows πάντα στα Αγγλικά. Το μενού της τηλεόρασης, στα Αγγλικά. Το κινητό και το τάμπλετ μου πάντα στα Αγγλικά. Μη διανοηθείτε να μου πείτε να κάνω "αντιγραφή κι επικόλληση". Θα σας μισήσω.

Οπότε έχοντας τη γωνιά μου στο παγκόσμιο ίντερνετ μέσω του JimMakos.com, κατοχύρωσα την κατάληξη .gr, έστησα την ιστοσελίδα και απέκτησα τα αντίστοιχα brand names σε Facebook και Twitter.

Στη συνέχεια μετέφερα τα λίγα Ελληνικά κείμενα που είχα γράψει στο .com (κυρίως μεταφράσεις) στη σελίδα εδώ. Και αυτό ήταν.

Όλα αυτά σε μια μέρα (χθες). Αποτέλεσμα της πολύχρονης εμπειρίας μου στην κατασκευή ιστοσελίδων. 😎

Τώρα πλέον θα μπορώ να σχολιάζω τα ελληνικά δρώμενα και να συμμετέχω σε συζητήσεις στα social media. Να δημιουργήσω ένα podcast που θα είμαι πιο αυθεντικός μιλώντας τη γλώσσα μου χωρίς να σκέφτομαι το συντακτικό. Να στέλνω newsletters στα Ελληνικά αλλά και να γράφω μακροσκελή κείμενα για θέματα που έχουν περάσει απαρατήρητα στην Ελλάδα.

Πολλές δυνατότητες για τις οποίες τα Αγγλικά αποτελούν τροχοπέδη για εμένα.  

Αλλά κυρίως δε θα πεθάνω με την απορία, "τι θα γινόταν, αν...".

Ομιλείτε την Ελληνικήν;

Όσο μοιράζομαι γνώμες στα ξένα κοινωνικά προφίλ μου, για χρόνια άκουγα από συγγενείς και φίλους: "Δεν κατάλαβα ακριβώς αυτό που έγραψες. Τι εννοούσες;". Ή το άλλο: "Βάλε και ελληνικούς υπότιτλους στα βίντεό σου να καταλαβαίνουμε κι εμείς". Με αποκορύφωμα το: "Τι ήθελες να πεις, να αγοράσουμε ή να πουλήσουμε; Μπερδεύτηκα."

Με ένα σμπάρο, δυο τρυγώνια. Αν το σκεφτείτε, στη ζωή μας συνεχώς λύνουμε προβλήματα. Προβλήματα που συναντάμε σε καθημερινή βάση, από πολύ απλά μέχρι πολύ σημαντικά. Αυτό κάνω κι εδώ. Λύνω μερικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν εξαιτίας της επιλογής μου γράφω στα Αγγλικά.

Όχι τυχαίο ότι κάποτε στο προφίλ μου έγραφα ότι είμαι Problem Solver (ίσως ακόμα να το αναφέρω).

Εφόσον λοιπόν μπορείτε να διαβάσετε τις γραμμές αυτές και φτάσατε μέχρι εδώ, γεια σας! Είμαι ο Δημήτρης. Και είμαι καλά. Ελπίζω κι εσείς! Θα τα λέμε και στα Ελληνικά από εδώ και πέρα. Ξέρετε πού θα με βρείτε (εγώ όχι, οπότε γραφτείτε με το email σας).